Vorto: vortero

  1. Parto de vorto, precipe senchava parto.

    • malsaĝulo diris vorteron, saĝulo komprenas la tutan aferon

    • por montri la konsistigajn vorterojn, en la skribo oni povas kunigi ilin per streketo: sport-klubo

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: slovní prvek (předpona| kořen| přípona| koncovka)
    • La franca: morphème
    • La germana: Wortfetzen, Teilwort
    • La indonezia: morfem
    • La slovaka: nesamostatná častica