Vorto: voĉa

  1. Rilata al voĉo.

    • voĉa legado

    • voĉa promeso

    • tondravoĉa

    • voĉa komunikado

    • iliaj voĉaj organoj tute ne montris ian grandan antaŭkapablon por la kantarto

  2. (Pri parolsono) Rilata al konsonantojn, kies prononcon akompanas vibrado de la voĉkordoj (en Esperanto: b g d v z ĝ ĵ m n l r), kontraste al la senvoĉaj.

    • tute ne kapablas distingi voĉan «r» disde senvoĉa «ĥ»

  3. forta, vasta

En aliaj lingvoj

    • La angla: vocal
    • La belorusa: галасавы
    • La franca: vocal
    • La germana: laut
    • La hebrea: קולי
    • La hispana: vocal, oral, de palabra
    • La hungara: hangos, szóbeli
    • La indonezia: lisan, vokal
    • La itala: orale, vocale
    • La kataluna: vocal, de veu
    • La nederlanda: mondeling
    • La pola: głosowy
    • La portugala: oral
    • La rusa: голосовой
    • La angla: voiced
    • La belorusa: звонкі (гук)
    • La franca: voisé
    • La germana: stimmhaft
    • La hispana: sonoro
    • La hungara: zöngés
    • La indonezia: [suara] bersuara (fonem)
    • La itala: sonoro (fon.)
    • La kataluna: sonor (fonol.)
    • La nederlanda: stemhebbend
    • La pola: dźwięczna
    • La portugala: sonora
    • La rusa: звонкий (фон., о звуке)