Vorto: vizaĝo

  1. Antaŭa parto de l' homa kapo.

    • nur pano kun fromaĝo, sed afabla vizaĝo

    • bela vizaĝo estas duono da doto

    • ridanta, larma, senhonta vizaĝo

    • la heroo rigardas al la morto en la vizaĝon (vidalvide)

    • diru tion al mi rekte en la vizaĝo

    • mokadi iun ĝuste en la vizaĝon

    • la vizaĝa flanko de la domo estis turnita orienten

    • la vizaĝo de la tero

    • malgranda drinkejo montris sian afablan vizaĝon al la vojaĝanto

  2. Publika senriproĉeco, pro kiu oni povas senhonte vizaĝi al homoj.

    • Matrono Xing publike perdigis al ŝi la vizaĝon

    • se neniu scius tion ĉi, ni ĉiuj povus savi la vizaĝon de via bopatrino

    • konservi la vizaĝon

    • perdi la vizaĝon

En aliaj lingvoj

    • La angla: face
    • La belorusa: твар
    • La bulgara: лице
    • La ĉeĥa: obličej
    • La franca: visage
    • La germana: Gesicht
    • La greka: πρώσοπο
    • La hebrea: פנים
    • La hispana: cara, rostro
    • La hungara: arc, arculat
    • La indonezia: muka, wajah
    • La itala: volto, viso, faccia
    • La kataluna: cara, rostre
    • La kroata: lice
    • La nederlanda: gezicht, aangezicht
    • La okcitana: cara
    • La persa: چهره, صورت, رو, رخ, رخسار
    • La pola: twarz
    • La portugala: rosto, face
    • La rusa: лицо
    • La franca: face (visage)
    • La hungara: becsület
    • La persa: آبرو, حیثیت
    • La rusa: лицо (честь), честь