Vorto: vivo

  1. Spontanea aktiveco propra al organizitaj estaĵoj.

    • vegeta, animala vivo

    • perdi la vivon

    • esti inter vivo kaj morto

    • saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto

    • la intelekta, morala vivo

    • dramo plena je vivo kaj movo

    • vivplena strato

  2. Sinsekvo de la agoj, per kiuj evidentiĝas tiu aktiveco.

    • ni uzu bone la vivon, ĉar la vivo ne estas longa

    • vivo glate ne fluas, ĉiam batas kaj skuas

    • homo lernas la tutan vivon

    • la estanta, estonta vivo

  3. Uzado de tiu aktiveco laŭ iaj kondiĉoj, ia maniero.

    • serioza, aktiva, diboĉa vivo

    • vivi puran vivon

    • vivo de artisto

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: жыцьцё
    • La bulgara: живот
    • La ĉeĥa: život
    • La ĉina: 生活 [shēnghuó], 生命 [shēngmìng]
    • La franca: vie
    • La germana: Leben
    • La greka: ζωή
    • La hebrea: חיים
    • La hispana: vida
    • La hungara: élet
    • La indonezia: [hidup] kehidupan
    • La nederlanda: leven
    • La oseta: цард
    • La portugala: vida
    • La rusa: жизнь
    • La slovaka: život
    • Tokipono: ale, ali
    • Volapuko: lif