La Simpla Vortaro de Esperanto

Vorto: vivi

(netransitiva) Posedi la kapablojn sin nutri kaj reprodukti (koncerne vegetaĵojn), kaj ankaŭ sin movi (koncerne bestojn).
- mineraloj ne vivas
- oni devas manĝi por vivi
- a. Uzi tiujn kapablojn dum la tempo inter naskiĝo kaj morto.
- - vivi longe, longajn jarojn
  - vivu li!
  - vivu, progresu, sed lerni ne ĉesu
  - li ne vivos pli, ol unu tagon
  - kiu vivos, tiu vidos
- b. Uzi tiujn kapablojn laŭ iaj kondiĉoj, ia maniero.
- - mi vivas kun li en granda amikeco
  - ili ambaŭ estis tiel malagrablaj , ke oni ne povis vivi kun ili
  - vivi sola, kun neleĝa edzino, en urbo, en kamparo, sub reĝo, pensie, emerite, pie
  - vivi en ĝojo kaj plezuro, en ĝuo kaj bruo
(netransitiva) Havigi al si la rimedojn por sin nutri.
- la bestoj, kiuj vivas de rabaĵo
- vivi de sia laboro
- vivi laŭtage, per sistemo de el mano al buŝo
- pastro vivas de preĝoj, advokato de leĝoj
- fastas sufiĉe, kiu vivas malriĉe
- la lando vivas precipe el la terkulturo
(netransitiva) (figure) Daŭre resti en homa memoro.
- lia gloro eterne vivos
- tiu okazaĵo ankoraŭ freŝe vivas en mia memoro
ekzisti, esti.