Vorto: vira

  1. Karakterizanta la virojn.

    • vira organo, birdo, infano, sekso

    • a. Karakterizanta virhomojn kontraste kun hominoj.

      • en la komenco la Kreinto faris ilin vira kaj virina

      • ŝi naskis filon, viran infanon

      • estu kuraĝaj kaj viraj, ho Filiŝtoj!

      • forta vira voĉo ekkriis

      • li lasis fari al ŝi viran vestaĵon, por ke ŝi povu akompanadi lin ankaŭ sur ĉevalo

      • viroj altaj, kun fiera mieno kaj vira energio en la vizaĝo

      • li eĉ ne vidis la virinan silueton malantaŭ la vira figuro

      • vi aspektas tiel vire maltima!

    • b. Karakterizanta virojn, t.e. maturan kontraste kun infanoj.

      • kiu naskiĝas en via domo, mortos en la vira aĝo

      • sonĝis pri la tempo de sia juneco kaj de sia vira aĝo

  2. Gramatika genro, kiu, kontraste kun la genroj ina kaj neŭtra, markiĝas per la samaj artikoloj, pronomoj kaj tiel plu. kiuj estas uzataj por viraj homoj.

    • vira pronomo, sufikso

    • en la lingvo germana «kapo» havas viran sekson

  3. (parolante pri rimo) Finiĝanta per akcenta silabo; (parolante pri cezuro) sekvanta akcentan silabon.

    • «dolor'», «kor'» konsistigas virajn rimojn

En aliaj lingvoj

    • La angla: male, manly, masculine
    • La belorusa: мужчынскі
    • La ĉeĥa: mužný, mužský
    • La franca: masculin
    • La germana: männlich
    • La greka: αρσενικός, ανδρικός
    • La hebrea: זכרי, ℷברי
    • La hispana: masculino
    • La hungara: hím-, kan-
    • La nederlanda: mannelijk
    • La okcidentfrisa: manlik
    • La pola: męski, samczy
    • La portugala: masculino
    • La rusa: мужской
    • La slovaka: mužský, zmužilý, zmužilý
    • Tokipono: mije
    • Volapuko: manik
        • a. La ĉina: 男 [nán]
        •     La hispana: masculino
        •     La hungara: férfi-
        •     La pola: męski
        •     La slovaka: mužský
        • b. La hungara: férfias
        •     La pola: mężny
        •     La slovaka: chlapský
    • La hungara: hím-