Vorto: vesto

  1. Ĉio, per kio oni kovras la korpon.

    • surmeti, demeti veston

    • malnova, eluzita vesto

    • li faris al li mikskoloran veston

    • li disŝiris siajn vestojn

    • ŝi kaptis lin je lia vesto, dirante: kuŝiĝu kun mi, sed li lasis sian veston en ŝiaj manoj kaj forkuris

    • kia drapo, tia vesto

    • kiun vesto ornamas, tiun homoj ekamas

    • valoras ne la vesto valoras la enesto

    • vesto homon prezentas (monaĥo)

    • kontraŭ vesto malbona konspiras ĉiu ŝtono

    • lia nigra vesto estis el la plej kara ŝtofo

    • civilaj vestoj

    • funebraj vestoj

    • lanaj kaj katunaj talivestoj

    • la tuta vestaro

    • la arbaro montris sian multkoloran veston

    • rigardis la diversajn homajn religiojn kvazaŭ malsamajn vestojn de unu sama vero

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: адзеньне, апранаха, убор, строі, вопратка, адзёжа
    • La bulgara: облекло, дрехи
    • La ĉeĥa: šaty, oblek, část oděvu (kalhoty, svetr, košile apod.)
    • La franca: habit, vêtement
    • La germana: Kleidung
    • La greka: ρούχα
    • La hispana: vestido
    • La hungara: ruha, öltözet, öltözék
    • La nederlanda: kleding, kleren, kledij
    • La portugala: roupa, vestimenta, vestido
    • La rusa: одежда
    • La slovaka: časť odevu, šaty
    • La turka: elbise, giysi
    • Tokipono: len