Vorto: vertico
-
Rimarkinda punkto en geometria figuro, interalie.
a. (de plurlatero) ĉiu rando de ĝiaj lateroj.
en regula stelokvinlatero, oni povas ekhavi kvinpintan stelon per pentrado de linio de la unua vertico al la tria vertico, de la tria vertico al la kvina vertico, de la kvina vertico al la dua vertico, de la dua vertico al la kvara vertico, kaj de la kvara vertico al la unua vertico
b. (de pluredro) ĉiu vertico de ĝiaj facoj.
pluredro estas solido limigita ĉiuflanke per ebenaj edroj, ĉe vertico kuniĝas minimume 3 lateroj
c. (de konuso) la komuna punkto de ĝiaj naskantoj;
ĉ. (de angulo) la komuna origino de ĝiaj lateroj.
-
Elemento de grafeo, kiu unuope difinas nodon de la grafeo, kaj pare kun alia vertico eĝon.
kutime, grafeo estas prezentita kiel aro de punktoj (verticoj) ligitaj de linioj (la eĝoj)
Rimarko: Anstataŭe troviĝas «nodo» en.
En aliaj lingvoj
- La angla: vertex
- La belorusa: вяршыня (геамэтрычнай фігуры)
- La ĉeĥa: vrchol (abstraktního symplexu| polygonu| diagramu)
- La franca: sommet (d'une figure géometrique)
- La germana: Ecke, Spitze, Scheitel
- La greka: γωνία
- La hispana: vértice
- La hungara: csúcs
- La kataluna: vèrtex
- La nederlanda: top (v.e.driehoek)
- La pola: wierzchołek (kąta, wielokąta, wielościanu)
- La portugala: vértice
- La rusa: вершина
- La slovaka: vrchol uhla
- La angla: vertex, node
- La belorusa: вяршыня, вузел
- La franca: sommet (d'un graphe), nœud (d'un graphe)
- La germana: Knoten, Ecke
- La kataluna: node
- La pola: wierzchołek (grafu)
- La rusa: вершина, узел