Vorto: veneno

  1. Substanco, tute aŭ parte detruanta la funkciojn de la vivo.

    • la veneno de serpento

    • pereiga veneno de aspidoj

    • mi estis tute certa, ke min atendas turmentoj kaj martireco, kaj tial mi prenis venenon, kiu post kelke da horoj min mortigos

    • la veneno komencis efiki kaj la knabino falis senkonscia

    • mi ŝmiros per veneno mian glavon

    • homo, kiu pasigas unu tagon en la centro de Milano, Palermo aŭ Triesto, inhalas tiom da veneno, kiom egalas al fumado de 15 cigaredoj

    • la polico malkovris la venenon metamidofoso, organika fosfora kombinaĵo uzata kiel insekto-mortigilo

    • malgranda dozo da veneno pretigas la korpon, por ke ĝi rezistu al pli grandaj atakoj de veneno samspeca

    • veneno tute ne bagatela: cianido

  2. (figure) Io, kio malbone efikas al la humoro, funkcioj de la socio kc.

    • troa festeno estas veneno

    • fiŝo sen vino estas veneno

    • la veneno de miaj ĉirkaŭantoj, la malicaĵo de iliaj lipoj

    • vi tamen faris la juĝon veneno, kaj la frukton de la vero vi faris vermuto

    • la venenon de tiu ĉi feliĉego mi devas elsorbi ĝis la fino

    • Eŭropa Unio ŝajne komprenis la signifon kaj eŭropan dimension de la antisemita veneno

    • malfavora propagando, verdire veneno, elpumpata tagon post tago de bulvardaj gazetaĉoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: poison
    • La belorusa: яд, атрута
    • La bulgara: отрова
    • La ĉeĥa: jed
    • La franca: poison (subst.), venin
    • La germana: Gift
    • La greka: δηλητήριο
    • La hispana: veneno
    • La hungara: méreg
    • La indonezia: racun, toksin
    • La kataluna: verí
    • La nederlanda: vergif
    • La persa: زهر, سَم
    • La portugala: veneno
    • La rusa: яд, отрава
    • La slovaka: jed, otrava
    • La turka: zehir