Vorto: velki

  1. (netransitiva) Perdi la vivfreŝecon; sensukiĝi.

    • velkinta rozo, pomo, vizaĝo, lipo, koloro

    • flamo velksekigos liajn branĉojn

  2. (netransitiva) (figure) Senfortiĝi, kadukiĝi, konsumiĝi.

    • li velkas en karcero

    • velkas la flamoj, steloj, gloro

    • senfortiĝas kaj velkas la lando

    • kun subiĝo aŭ malapero de ĝia lingvo velkas la propraj kutimoj, moroj de nacio

    • miaj oreloj velkas de viaj vortoj

    • ĉiuj iam ekzistantaj ebloj jam ekvelkis

    • ekvelkinta fervoro

En aliaj lingvoj

    • La angla: wither
    • La belorusa: вянуць, зьвянуць, зьвяць, павянуць, абвяць, блякнуць, паблякнуць, марнець, змарнець, сьмягнуць (pro varmego)
    • La ĉeĥa: blednout, chřadnout, vadnout, vyblednout, zeslábnout
    • La franca: se faner
    • La germana: welken
    • La hispana: marchitarse
    • La hungara: hervad
    • La kataluna: pansir-se
    • La nederlanda: verwelken
    • La pola: przekwitać, więdnąć
    • La portugala: murchar, definhar
    • La rumana: a se ofili
    • La rusa: вянуть, увянуть, завянуть, увядать, увясть
    • La slovaka: vädnúť
    • La nederlanda: kwijnen