Vorto: vana

  1. Ne produktanta efikan rezulton; senutila.

    • kontraŭ forta mano la leĝo estas vana

    • vana teoria laboro kaj senutila batado de vento

    • nia voko ne restos vana

    • al vi klopodojn kaj al mi suferojn vi kaŭzas, tamen ambaŭ estas vanaj

    • servo al Dio vana ne restas

  2. Havanta nur ŝajnon sen realeco; neefektiva.

    • vana espero (kano)

    • tiuj profetaĵoj estis vanaj

    • vana ombro, fantomo, sonĝo

    • mia timo estis vana

En aliaj lingvoj

    • La angla: futile, vain
    • La belorusa: дарэмны, марны, бескарысны, беспасьпяховы
    • La bretona: aner (ag.)
    • La ĉeĥa: marný, pomíjející
    • La franca: vain
    • La germana: zwecklos, fruchtlos, ergebnislos, nutzlos, vergeblich, umsonst
    • La hispana: vano
    • La hungara: hiábavaló, meddő, hiú
    • La kataluna: va
    • La nederlanda: vergeefs, ijdel
    • La pola: daremny, próżny, płonny
    • La portugala: vão (adj.), inútil (adj.)
    • La rusa: напрасный, тщетный
    • La slovaka: daromný, márny, zbytočný
    • La germana: vergeblich, umsonst