Vorto: trivi

  1. (transitiva) Eluzi.

    • sub ni estas trivita kaj malpura littuko

    • la mort' ne estus tamen fin', / ni plu memore vivus, / ĉar nur forges' mortigus nin / kaj nian vivon trivus

    • viziti Toskanion for de la trivitaj itineroj

    • 19a jarcento, trivitraj T-formaj fenestroj

    • alta orelfotelo el trivita ledo

    • la glitlagroj eltenas konsiderindajn frapojn kaj superŝarĝon, interspacon, kiu ekestas per trivo oni povas facile elimini

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: obnosit, opotřebovat
    • La franca: user
    • La germana: abnutzen, verschleißen, ausleiern
    • La hispana: desgastar
    • La itala: consumare, logorare
    • La kataluna: desgastar
    • La slovaka: drať, obnosiť, ošúchať, zodrať