Vorto: toro

  1. Surfaco, naskita de cirklo rotacianta ĉirkaŭ rekto, kiu situas en la ebeno de la cirklo, sed ĝin ne sekcas; solido, kiun limas tia surfaco.

    • toro estas homeomorfia al la kartezia produto de du cirkloj

    • pli ĝenerale, n-dimensian toron oni nomas la kartezian produton de n cirkloj

    • Rimarko: Bricard ĉi-sence uzas formon «toruso», troviĝanta ankaŭ en.

  2. Modluro, ronda elstaraĵo ĉirkaŭ kolono.

En aliaj lingvoj

    • La angla: torus, toroid
    • La belorusa: тор
    • La ĉeĥa: anuloid, kruhový prstenec, torus
    • La franca: tore
    • La germana: Torus, Ringfläche
    • La hispana: toro (arquitectura), bocel
    • La hungara: tórusz, gyűrűfelület
    • La pola: torus
    • La portugala: toro
    • La rusa: тор
    • La slovaka: kruhový prstenec, torus
    • La angla: torus
    • La hungara: párnatag (oszlopon)
    • La nederlanda: voetring (v.e.zuil)
    • La portugala: toro
    • La rusa: торус, полукруглый фриз