Vorto: tinto

  1. Iom akuta, seka sono de io frapata.

    • li ĉirkaŭita de granda sekvantaro de generaloj, kun bruo kaj tinto eniris en la salonon

    • aŭdiĝis tintado de armiloj, hufotintado de ĉevalo

En aliaj lingvoj

    • La angla: tinkle, jingle, clink
    • La ĉeĥa: hučení v uších, ušní šelesty
    • La franca: tintement
    • La hungara: csengés, bongás, csörgés, kolompolás, koccanás
    • La itala: rintocco, tintinnio, squillo (di telefono o campanello)
    • La pola: brzdęk
    • La slovaka: hučanie v ušiach