Vorto: tinti

  1. (netransitiva) Interfrapiĝante soni per seka sono.

    • la amboso tintante resonegis per la pezaj marteloj de la forĝistoj

    • la glavoj kaj armaĵoj kraktintis

    • Mi venigos tian malbonon, ke ĉe ĉiu, kiu tion aŭdos, ektintos en ambaŭ liaj oreloj

  2. (netransitiva) Mallerte ludi muzikilon.

    • iom tinti sur fortepiano ŝi povas

    • tiuj tintas sur psalteroj, pensante, ke ili estas muzikistoj egalaj al David

En aliaj lingvoj

    • La angla: tinkle, jingle, clink
    • La belorusa: бразгаць, дрынькаць, брынькаць
    • La ĉeĥa: břinkat, cinkat, klinkat, řinčet
    • La franca: sonner, tinter
    • La germana: klirren
    • La hungara: cseng, kong, csörög, kolompol, koccan
    • La itala: rintoccare, tintinnare, vibrare (risuonare)
    • La nederlanda: rinkelen, kletteren, tingelen
    • La pola: brzdąkać, brzdękać, brzęczeć, dzwonić
    • La portugala: tinir, retinir
    • La rusa: бряцать, бренчать, звякать, звякнуть
    • La slovaka: cvendžať, rinčať, štrngať
    • La belorusa: дрынькаць, брынькаць
    • La germana: klimpern
    • La hungara: pötyög (hangszeren), klimpírozik
    • La itala: strimpellare
    • La pola: brzdąkać
    • La rusa: бренчать