Vorto: tilio

  1. Genro el familio malvacoj (Tilia), arbo, kies florojn oni uzas por fari kvietigajn infuzojn.

    • ili ekploris, kiam ili vidis, ke la birdo mortis, fosis por la birdo beletan tombon, kiun ili ornamis per folietoj de tilioj

    • sekiĝinta, ruliĝinta folio de tilio

    • la tilioj estis kovritaj de floraĵo

    • altaj tilioj, kiuj gracie kaj bele staris alte ĝis la supro de la tegmento kaj plenigis la aeron per plej dolĉa bonodoro

En aliaj lingvoj

    • La angla: linden
    • La belorusa: ліпа (дрэва)
    • La bulgara: липа
    • La ĉeĥa: lípa
    • La franca: tilleul
    • La germana: Linde
    • La hungara: hárs(fa)
    • La kataluna: til·ler, tell
    • La nederlanda: linde
    • La pola: lipa
    • La portugala: tília
    • La rusa: липа
    • La slovaka: lipa
    • La turka: ıhlamur