Vorto: tiko

  1. Nerva kuntiro de muskoloj, plej ofte tiuj de la vizaĝo.

    • Rimarko: Samformas la nomo de ŝtofo tiko.

  2. Speco de tolo el duobligitaj fadeno; ofte striita lina aŭ kotona, uzata por fari sakon de matraco.

    • la kuiristo komencis pridemandi, kien iras la servisto, vestinte sin, kiel por festo, anstataŭ la tola jaketo kaj tika antaŭtuko

    • Rimarko: Tiko signifas ankaŭ nevolan tiriĝon de muskolo.

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: tic, tik, škubání
    • La franca: tic
    • La germana: Tick
    • La hispana: tic
    • La hungara: izomrángás, arcrángás, tic
    • La nederlanda: tic
    • La pola: nerwowy kurcz (zazw. twarzy), tik, skurcz nerwowy
    • La portugala: tique
    • La rusa: тик (нервный)
    • La slovaka: nervózne mykanie svalu
    • La angla: (mattress) ticking
    • La ĉeĥa: tic, tik, škubání
    • La franca: coutil
    • La germana: Zwillich
    • La hungara: csinvat, zsávoly
    • La nederlanda: tijk
    • La rusa: тик (ткань)
    • La slovaka: nervózne mykanie svalu