Vorto: tendo

  1. Kovraĵo el tolo aŭ felo, starigita sur stangoj ŝirme kontraŭ vento, pluvo, suno kaj servanta kiel portebla subĉiela loĝejo por nomadoj, militistoj, turistoj, sportistoj kaj tiel plu.

    • starigis siajn tendojn

    • li transloĝiĝis al la monto kaj aranĝis sian tendon

    • faru kovron por la tendo el ruĝaj virŝafaj feloj kaj ankoraŭ kovron el antilopaj feloj supre

    • ili estis laŭ metio tendofaristoj

    • oni devis plifruigi la halton, dismeti la tendojn kaj aranĝi spektaklon

    • ordonis kunmeti la tendojn

    • ili havis siajn litojn kaj tendojn kun si sur ĉevaloj

    • la cirkaj laboristoj malkonstruas la tendon de la cirko

    • bier-tendoj, tiuj estas grandegaj tendoj, en kiuj blovorkestroj ludas laŭtan muzikon kaj vizitantoj drinkas ekscese bieron

En aliaj lingvoj

    • La angla: tent
    • La belorusa: намёт, палатка, тэнт
    • La bulgara: палатка
    • La ĉeĥa: stan
    • La franca: tente
    • La germana: Zelt
    • La hebrea: אוהל
    • La hispana: tienda
    • La hungara: sátor
    • La kataluna: tenda
    • La nederlanda: tent
    • La pola: namiot
    • La portugala: tenda
    • La rusa: палатка, тент, шатёр
    • La slovaka: stan, šiator
    • La sveda: tält
    • La turka: çadır
    • Latino: tentorium, ii, tabernaculum, i