Vorto: tempo

  1. Universala interrilato, laŭ kiu ordiĝas la sinsekvaj okazaĵoj, laŭ kiu okazas evoluo.

    • estis la tempo, ni ne komprenis ― pasis la tempo, la saĝ' al ni venis

    • la tempo ĉiam malkaŝas la veron

    • tempo kaj cirkonstancoj saĝon alportas

    • plej bona kuracisto estas la tempo

    • uzu tempon estantan, antaŭvidu estontan, memoru estintan

    • kiam venis la tempo, ke ŝi nasku, tiam montriĝis, ke ĝemeloj estas en ŝia ventro

    • a. Ia aparta, pli-malpli longa parto en la paso de okazaĵoj.

      • la tempo pasinta jam neniam revenos

      • la pastro, kiu mortis antaŭ nelonga tempo

      • alia tempo, aliaj moroj

      • en la bona malnova tempo

      • en tempo de malvarmo

      • pluvo en tempo de rikolto ne konvenas

      • personoj povas en la unua tempo tute ne uzi la artikolon

      • en ĉiu tempo amiko amas

    • b. Difinita, konvena, libera tempo por io.

      • jam estas tempo iri domen

      • bona estas vorto en la ĝusta tempo

      • estas tempo por plori kaj tempo por ridi

      • ne estas nun la tempo por pensi pri vortoj

      • la tempo de la venĝo

      • tio ne okupos multe da tempo

      • mi ne havas tempon

      • mi ne perdos tempon kun vi

    • c. Baza fizika grando, mezurata per horloĝoj baze de periodaj eventoj (tradicie: terturno, nuntempe: la periodo de radiado de cezia izotopo 133Cs).

      • la pilko bezonas malpli da tempo por trairi tiun kvaronan vojon (proksimume 1/6 da sekundo) ol la batanto bezonas por antaŭen-svingi la batilon (proksimume 1/5 da sekundo)

      • ekzakta tempomezuro necesas por pruvi kelkajn asertojn de Einstein-a relativec-teorio

      • la gravito kaŭzas kurbecon de la spacotempo

  2. Fleksio de verbo montranta, ke la priparolata ago estas estanta (prezenco, finaĵo -as), pasinta (preterito, finaĵo -is) aŭ venonta (futuro, finaĵo -os).

    • la tempo estanta akceptas la finiĝon -as; la tempo estinta -is; la tempo estonta -os

    • ili uzis verbojn en prezenca tempo (as-formo)

    • la estonta tempo estas esprimata per superstrekado, la tempo pasinta per trastrekado de la nombro de la ideo

En aliaj lingvoj

    • La angla: time
    • La belorusa: час, тэрмін
    • La ĉeĥa: čas, doba
    • La ĉina: 时 [shí]
    • La franca: temps (t. s. sauf météo)
    • La germana: Zeit
    • La hebrea: זמן
    • La hispana: tiempo
    • La hungara: idő
    • La indonezia: masa, tempo, waktu
    • La itala: tempo
    • La nederlanda: tijd
    • La pola: czas
    • La rumana: timp
    • La rusa: время
    • La slovaka: čas, doba
    • La turka: zaman, vakit
    • Volapuko: tim
        • a. La germana:
        •     La hispana: tiempo
        •     La kataluna: temps
        •     La pola: czas
        •     La rusa: время
        • b. La germana:
        •     La pola: pora
        •     La rusa: время, срок
        • c. La ĉina: 时间 [shí jiān]
        •     La franca: temps (grandeur physique)
        •     La germana:
        •     La hispana: tiempo
        •     La kataluna: temps
        •     La pola: czas
        •     La portugala: tempo
        •     La rusa: время
    • La angla: tense
    • La ĉina: 时态 [shí tài]
    • La germana: Tempus,
    • La hispana: tiempo (gram.)
    • La indonezia: kala
    • La itala: tempo (gram.)
    • La rusa: время
    • La angla: beat
    • La belorusa: доля (музычная)
    • La germana: Takt,
    • La hispana: tempo (mús.), ritmo, compás (mús.)
    • La indonezia: tempo
    • La itala: tempo (mus.)
    • La rusa: доля (муз., уст.)