Vorto: tago

  1. La hela parto de diurno, la tempospaco dum kiu la suno, de sia leviĝo ĝis sia subiro, prilumas la koncernan parton de la tero.

    • mi veturis du tagojn kaj unu nokton

    • en la tago ni vidas la helan sunon

    • du fojojn en ĉiu tago iri ĉerpi akvon

    • Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto

    • eĉ por plej terura tago venas vespero

    • en krepusko, en vespero de tago, kiam fariĝis nokto kaj mallumo

  2. Diurno, tagnokto, terturno.

    • antaŭ tri tagoj mi vizitis vian kuzon

    • tago tagon sekvas, sed ne similas

    • plimultiĝos viaj tagoj

    • la sep tagoj de semajno

    • plenumita antaŭ kelkaj tagoj

    • la komuna vizo validas 60 tagojn

  3. Kalendara tempopunkto, dato.

    • tiu ĉi grava tago restos por mi ĉiam memorinda

    • en tago de mizero

    • jam estas difinita la tago de edziniĝo kun la barono

    • preparata por la tago de milito

En aliaj lingvoj

    • Ido: jorno
    • La angla: day
    • La belorusa: дзень
    • La bulgara: ден
    • La ĉeĥa: den
    • La ĉina: 天 [tiān], 日 [rì]
    • La franca: jour
    • La germana: Tag
    • La hebrea: יום
    • La hispana: día
    • La hungara: nap
    • La indonezia: siang
    • La kurda: roj
    • La nederlanda: dag
    • La pola: dzień
    • La portugala: dia
    • La rumana: zi(uă)
    • La rusa: день
    • La slovaka: deň
    • La sveda: dag
    • La turka: gün
    • Volapuko: del
    • Ido: dio
    • La hebrea: יממה
    • La pola: doba
    • La indonezia: hari