Vorto: tabuo

  1. Absoluta kaj nekritikebla malpermeso tuŝi aŭ fari iun aferon.

    • la malpermeso de incesto estas unu el la plej malnovaj tabuoj

    • en praaj religioj la nomo de la etna dio estis tabuo

    • ili havas neniujn malbelegajn dietojn, tabuojn aŭ sorĉojn por malagrabligi kaj limigi iliajn vivojn

    • la pritrakto de seksaj aŭ erotikaj temoj ne kongruas kun la tiutempaj regantaj tabuoj

    • ĉefe bremsas liberan esprimon cenzuro, regado fare de religiistoj, tabuoj

    • li malkovris, ke islamaj universitatanoj estas instruataj science, sed konservas tabuon pri religiaj temoj

    • Rimarko: Speciala trajto de «tabuo» kontraste al pli ĝenerala «malpermeso» estas ĝia eksterracia kaj absoluta karaktero.

En aliaj lingvoj

    • La angla: taboo
    • La belorusa: табу
    • La ĉeĥa: nedotknutelný, posvátný, tabu
    • La franca: tabou (subst.)
    • La germana: Tabu
    • La hispana: tabú
    • La hungara: tabu
    • La kataluna: tabú
    • La nederlanda: taboe
    • La pola: tabu
    • La portugala: tabu
    • La rusa: табу
    • La slovaka: nedotknuteľný, posvätný, tabu
    • La sveda: tabu