Vorto: suspekti

  1. (transitiva) Supozi, diveni, sen certa pruvo, ke iu estas kulpa aŭ malbonintenca.

    • la princo ne senbaze suspektis, ke oni volis lin trompi

    • dum la interparolado li forgesis la averton, sidiĝis sur la randon, ne suspektante perfidon

    • kie ĵuron vi aŭdas, malbonon suspektu

  2. (transitiva) Supozi, opinii ion sen certa pruvo.

    • suspektis, ke mi estas ĉi tie

    • ili eĉ ne suspektas, ke mi povas...i

    • mi venos neatendite, kiam li tion plej malmulte suspektos

    • neniu el ili sciis ion pri Anneto, neniu eĉ suspektis, kian gravan rolon ŝi iam ludis ĉi tie

    • sen tiuj pomarboj oni neniam povus suspekti, ke tio estas ĝardeno

    • la rozoj ne suspektis, ke ili estas belegaj

En aliaj lingvoj

    • La angla: suspect
    • La ĉeĥa: podezírat, podezřívat
    • La franca: soupçonner, suspecter
    • La germana: verdächtigen, in Verdacht haben
    • La hungara: gyanúsít, meggyanúsít
    • La itala: sospettare
    • La nederlanda: verdenken
    • La portugala: suspeitar, andar desconfiado, desconfiar de
    • La rusa: подозревать
    • La slovaka: podozrievať
    • La germana: argwöhnen, befürchten, vermuten
    • La hungara: gyanít
    • La nederlanda: verwachten, veronderstellen