Vorto: supro

  1. Supra parto, plej alta ekstremo de io.

    • montriĝis la suproj de la montoj

    • kiel dormanto sur la supro de masto

    • li deziris suriri la supron de l' turo

    • la suno kliniĝis kaj montaj suproj flame brulis

    • la arboj interplektis siajn foliriĉajn suprojn

    • sur la supro de Olimpo

  2. (figure) Plej alta grado.

    • la entuziasmo atingis la supron

    • la supro de miaj ĝojoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: summit, top
    • La belorusa: верх, вярхушка, вяршыня
    • La ĉeĥa: horní část, hořejšek, svrchní část
    • La franca: dessus (substantif), sommet
    • La germana: Oberteil
    • La hispana: arriba, cima, cumbre
    • La hungara: tető (teteje)
    • La itala: sopra (sostantivato)
    • La rusa: верхушка, вершина
    • La slovaka: vrch, vrchná časť
    • Tokipono: sewi
    • La hispana: culmen (fig.)
    • La hungara: csúcs (teteje)
    • La itala: culmine (fig.)