Vorto: sumero

  1. Termo de sumo aŭ termo de serio.

  2. Ano de antikva etno kreinta plurajn urboŝtatojn kaj unu el la plej antikvaj civilizoj en la malsupra Mezopotamio en la 3a jarmilo a.K. (kaj kelkaj jarcentoj ĉirkaŭe).

    • ili estis skribitaj en la antikva lingvo de la sumeroj, kiun tiam uzadis nur antikvistoj kaj pastroj

    • Rimarko: Kiel pruvas la ekzemplo, en la intermilita Esperanto «sumero» estis etna nomo ― konforme al la principo de la Lingva Respondo n-ro 47 kaj la tradicio rusa-pola. Tamen PIV pli respektis la tradicion de la okcidentaj lingvoj kaj difinis geografian regionon «Sumero» kaj ties enloĝantojn «sumeranoj». Tio estas ne nur malrespekto al la tradicioj de Esperanto sed ankaŭ malkoheraĵo: la adjektivo «sumera» signifas ne «rilata al la regiono», sed nepre rilatas al la lingvo aŭ kulturo de la koncerna historia etno; tion pruvas ankaŭ la terminoj kiel «antaŭsumeraj enloĝantoj» (angle pre-Sumerians) kaj tiel plu.

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: prvek součtu, sčítanec
    • La hispana: sumando
    • La hungara: összeadandó, tag
    • La slovaka: prvok súčtu, sčítanec
    • La angla: Sumerian
    • La belorusa: шумэр
    • La ĉeĥa: prvek součtu, sčítanec
    • La franca: sumérien (subst.)
    • La germana: Sumerer
    • La hispana: sumerio
    • La hungara: sumer
    • La nederlanda: Soemeriër
    • La rusa: шумер
    • La slovaka: prvok súčtu, sčítanec