Vorto: suko

  1. Organika nutra fluaĵo.

    • suko de viando

    • dolĉa suko aŭ miel-akvo, ĉerpita el la koro de la tiel nomata «milda agavo»

    • la tajloro prenis la fromaĝon el la poŝo kaj premis tiel, ke la suko elfluis

    • en ĉiu herba trunketo estis suko kaj forto

    • ŝi frotis Elizon per suko de juglando, tiel ke ŝi fariĝis tute mallume bruna

  2. Fluaĵo premita el fruktoj aŭ legmoj kaj uzata en kuirado, precipe kiel trinkaĵo.

    • citronsuko

    • ĝemu vi, ĉiuj drinkantoj, pri la suko vinbera, kiu estas prenita for de via buŝo

    • de pli da suko ne malboniĝas la kuko

    • mosto estas suko, elpremita el ankoraŭ nefermentintaj vinberoj

  3. (figure) Kerna esenco, plejgravaĵo, plej grava parto.

    • tiu libreto enhavus la sukon de la doktrino

En aliaj lingvoj

    • La angla: juice
    • La belorusa: сок
    • La bulgara: сок
    • La ĉeĥa: šťáva
    • La ĉina: 汁
    • La franca: jus, suc
    • La germana: Saft
    • La hispana: zumo, jugo
    • La hungara: lé, nedv
    • La indonezia: jus
    • La kataluna: suc
    • La nederlanda: sap
    • La rumana: suc
    • La rusa: сок
    • La slovaka: džús, šťava
    • La sveda: saft
    • Tokipono: telo
    • La germana: Wesen, Essenz
    • La hispana: jugo
    • La hungara: lényeg, esszencia, veleje
    • La indonezia: esensi, intisari
    • La nederlanda: essentie, wezen (essentie)
    • La sveda: essens