Vorto: sudo

  1. Unu el la kvar geografiaj ĉefpunktoj, punkto de la horizonto situanta dekstre de homo rigardanta la sunleviĝon kaj kuŝanta ĝuste kontraŭdirekte al nordo.

    • Abram iris pluen, ĉiam pluen al sudo

    • direktante sin al sudo

    • vojaĝo al sudo

    • la vento fariĝis favora, ĝi blovis de sud-okcidento

  2. Parto de iu lando, kiu troviĝas ĝuste kontraŭdirekte al nordo.

    • la reĝo de Arad, kiu loĝis en la sudo de la lando Kanaana, aŭdis, ke venas la Izraelidoj

    • la reĝino de la sudo

    • la arboj de la sudo

    • baobaboj de l' Sudo, cedroj, pinoj kaj kverkoj de l' Nordo

    • li mem en sia knaba aĝo estis ja en la sudo, en la lando de la Hispanoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: south
    • La belorusa: поўдзень
    • La ĉeĥa: jih
    • La ĉina: 南 [nán], 南方 [nánfāng]
    • La franca: sud
    • La germana: Süden
    • La hispana: sur
    • La hungara: dél
    • La indonezia: selatan
    • La itala: sud
    • La kataluna: sud
    • La kroata: jug
    • La nederlanda: zuiden
    • La pola: południe
    • La rusa: юг
    • La slovaka: juh
    • Volapuko: sulüd
    • La hungara: déli rész
    • La kataluna: migdia, migjorn