Vorto: stupo

  1. Implikaj krispaj fadenoj restantaj el ŝpinita kanabo aŭ lino kaj uzataj por ŝtopi, kalfatri.

    • la fortulo fariĝos kiel stupo, kaj lia laboro kiel fajrero, kaj ambaŭ brulos, kaj neniu estingos

    • li disŝiris la ŝnurojn, kiel oni disŝiras fadenon el stupo, kiam fajro ĝin bruldifektis

    • embarasata kiel kokido en stupo

    • stupo, peĉo kaj gudro por kalfatrado

En aliaj lingvoj

    • La angla: tow (fiber), oakum
    • La belorusa: пакульле, кудзеля
    • La ĉeĥa: cucek, koudel
    • La germana: Werg
    • La hispana: estopa
    • La hungara: csepű, kóc
    • La nederlanda: werk (uitgeplozen touw)
    • La pola: pakuły {pl.}
    • La rusa: пакля, кудель
    • La slovaka: kúdeľ (výčesky)