Vorto: strikta

  1. Alĝustigita, malpufa.

    • li havis sur si striktan veston

    • kamizolo sidis sur mi strikte kaj streĉite

  2. (figure) Severe preciza, rigora, ne permesanta deflankiĝon.

    • strikta devo, ordono, regulo, senco, silento

    • oni devos fiksi pli strikte la uzon de konjunktivo

    • tio transpaŝas la striktan bazon de la intertraktado

    • tion mi ne povas fari inter la striktaj limoj de mia recenza rubriko

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: аблягальны, шчыльны, шчыльна прылягаючы
    • La ĉeĥa: přesný, přiléhavý, přísný, striktní, strohý, těsný, úzký
    • La franca: serré, strict
    • La germana: straff
    • La hungara: szoros, szűk
    • La nederlanda: nauwsluitend, strak
    • La pola: obcisły, opięty
    • La rusa: обтягивающий, плотно прилегающий, облегающий
    • La slovaka: presný, priliehavý, prísny, striktný, strohý, tesný, úzky
    • La belorusa: дакладны, строгі, няўхільны
    • La germana: strikt, streng, genau
    • La hungara: szoros, szigorú
    • La nederlanda: streng
    • La pola: ścisły, co do joty
    • La rusa: строгий, точный, неукоснительный