Vorto: strigo

  1. Iu el strigedoj: granda nokte ĉasanta birdo, ofte asociata kun saĝeco.

    • ĉi tiujn abomenu inter la birdoj, ili ne estu manĝataj la struton kaj la strigon kaj la mevon kaj la akcipitron kun ĝia speco

    • la sonado venas de eksterordinare granda strigo en kavo de arbo tio estas saĝega strigo

    • ĝi estas tiel respektinda strigino!

    • respektinda, tre klera maljuna strigo, ĝi sciis pli ol la gardisto

    • mi ĉiufoje flugadis tien kaj reen tra tuta nokto, kvazaŭ mi estus strigo

    • maljuna strigo, kiu kriis trifoje uhu

    • grandaj strigokuloj

    • strigvizaĝa

  2. Genro el familio strigedoj (Strix).

    • Arbarstrigo (Strix aluco) estas mezgranda nokta rabobirdo, kiu apartenas al genro Strigo

En aliaj lingvoj

    • La angla: owl
    • La belorusa: сава
    • La bretona: kaouenn
    • La ĉeĥa: sova
    • La franca: hibou
    • La germana: Eule
    • La hispana: búho, estrígido
    • La hungara: bagoly
    • La kataluna: estrígid
    • La nederlanda: uil
    • La pola: sowa
    • La rusa: сова
    • La slovaka: sova
    • La germana: Kauz
    • La hispana: género Strix
    • La kataluna: gènere Strix
    • La nederlanda: uil
    • La rusa: неясыть (род)