Vorto: spano
-
Spaco inter du ĉirkaŭprenaĵoj.
a. Plej granda diso inter dika kaj eta fingro, uzata kiel mezurunuo de longo.
mi vidis min tiel proksima al la ĉielo, ke mi apenaŭ distancis de ĝi unu spanon kaj duonon
b. Diso inter du subportaj kolonoj de arkaĵo.
En aliaj lingvoj
- La ĉeĥa: rozpětí (oblouku)
- La franca: empan, portée (d'une arche)
- La germana: Spanne
- La slovaka: rozpätie oblúka (mostového)
- a. La hungara: arasz
- La indonezia: jengkal
- La nederlanda: span (oude lengtemaat), handbreedte
- La persa: وجب
- b. La hungara: fesztáv, oszlopköz, ívnyílás
- La nederlanda: spanwijdte, vlucht (spanwijdte)