Vorto: sonori

  1. (netransitiva) Soni kaj daŭre aŭdiĝi post ĉeso de la kaŭzo.

    • ĉiuj sonoriloj de preĝejoj sonoris

    • en la marmoraj palacoj sonoras luksaj festenoj

    • mi faros tian faron, ke al ĉiu, kiu tion aŭdos, eksonoros ambaŭ liaj oreloj

En aliaj lingvoj

    • La angla: ring
    • La ĉeĥa: drnčet, zvonit, zvučet
    • La franca: résonner, sonner, tinter
    • La germana: tönen, klingen, läuten, schallen, hallen
    • La hungara: zeng, cseng, bong, zúg, búg
    • La indonezia: [dering] berdering, [dentang] berdentang
    • La nederlanda: galmen, luiden, klinken
    • La rusa: звенеть
    • La slovaka: znieť, zvoniť
    • Tokipono: kalama