Vorto: sonato

  1. Komponaĵo por unu muzikilo aŭ eta bando konsistanta el tri aŭ kvar partoj kun kontrastaj rapidoj.

    • solo-sonato por violonĉelo

    • dum paŭzeto inter la partoj de sonato posedanto de po-to povas interrompi la silenton per la alta «didelit» aŭ per aliaj belsonaj melodioj

En aliaj lingvoj

    • La angla: sonata
    • La belorusa: саната
    • La bulgara: соната
    • La ĉeĥa: sonáta
    • La franca: sonate
    • La germana: Sonate
    • La hungara: szonáta
    • La itala: sonata
    • La kataluna: sonata
    • La nederlanda: sonate
    • La rusa: соната
    • La slovaka: sonáta