Vorto: sole

  1. Izolite, neakompanate aŭ nehelpate.

    • promeni sole

    • malfeliĉo malofte venas sole

    • baldaŭ montriĝis, ke nur la vorto Esperanto, sole aŭ kun aliaj vortoj, klare diferencigas nian lingvon de aliaj

    • Rimarko: En tiu senco oni uzas prefere la adjektivan formon.

  2. Estante ne pli multa aŭ konsiderate sen iu aŭ io alia; esceptante la aliajn; nur.

    • la decido pri lingvaj aferoj apartenas sole al la L.K.

    • homoj fratoj ne ekzistas, ekzistas sole Rusoj, Poloj, Germanoj, kaj tiel plu

    • tio estas la sole ebla natura irado de la aferoj

    • sole en okcidenta Afriko ekzistas ses aŭ sep literaturoj

    • sole dum lasta jarcento la loĝantaro de l' tero duobliĝis

    • Rimarko: Por insisti Z uzas ofte, kvazaŭpleonasme, la duoblan esprimon sole nur: en la lingvo internacia oni devas obei sole nur la logikon; el tiu grandega nombro da provoj nur du, sole nur du atingis efektiviĝon; la domon de David sekvis sole nur la tribo de Jehuda.

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: самотна
    • La ĉeĥa: jedině, jen, pouze, sám, toliko, výhradně
    • La franca: seulement
    • La germana: allein, nur
    • La hungara: csak, csupán, egyedül
    • La nederlanda: alleen, uitsluitend
    • La rusa: в одиночку, одиноко
    • La slovaka: jedine, len, výlučne
    • La turka: yalnızca
    • La belorusa: толькі, адзіна
    • La rusa: только, лишь, единственно