Vorto: slovako

  1. Ŝtatano de Slovakujo.

    • venenis la rilatojn la elektro-centralo sur la rivero Danubo: slovakoj, malgraŭ hungaraj protestoj, deflankigis la riveron por produkti elektron

    • danke al kameraoj la administracio de la nacia tatra parko la slovakoj lastatempe povis observi – per kameraoj – la vivon de marmotoj, ĉamoj, agloj, falkoj kaj tiel plu

  2. Homo kun slovaka nacieco.

    • inter novembro 1938 kaj aprilo 1939 la hungara registaro nazieme per la helpo de Hitler ricevis ĉeĥoslovakan teritorion kun 1,6-miliona loĝantaro, el kiuj malpli ol la duono estis etne hungaroj ĉirkaŭ 30 000 memvole migris al Hungario, aliaj deklaris, ke ili estas slovakoj

    • la Viena Arbitracio deklaris, ke la teritorioj, kie la hungaroj loĝas en plimulto, apartenu al Hungario, kie la slovakoj loĝas en plimulto, apartenu al Slovakio

En aliaj lingvoj

    • Ido: Slovakiano, Slovako
    • La angla: Slovak, Slovakian
    • La belorusa: славак
    • La ĉeĥa: Slovák
    • La franca: Slovaque (habitant)
    • La germana: Slowake, Slowakin
    • La nederlanda: Slowaak, Slovaak
    • La okcidentfrisa: Slowaak
    • La pola: Słowak
    • La portugala: eslovaco (subst.)
    • La slovaka: Slovák
    • Tokipono: jan pi ma Lowenki
    • Volapuko: Slovakiyänan