Vorto: skarabo

  1. Iu el koleopteroj.

    • kio restis de la raŭpoj, tion manĝis la akridoj, kio restis de la akridoj, tion manĝis la skaraboj kaj kio restis de la skaraboj, tion manĝis la vermoj

    • ĉie svarmis kaj zumis skaraboj, abeloj kaj muŝoj

    • mi rimarkis sur la ŝoseo du belajn skarabojn

    • mordetas la arbaraj skaraboj niajn betulojn, alnojn kaj pinojn

  2. Genro el familio skarabedoj (Scarabaeus), karakterizata per lamenformaj kornoj kaj metanta la ovojn en sterkoglobetojn.

En aliaj lingvoj

    • La angla: scarab, beetle
    • La bulgara: бръмбар
    • La ĉeĥa: brouk, chrobák
    • La germana: Käfer
    • La hispana: escarabajo
    • La hungara: bogár
    • La nederlanda: kever
    • La rusa: жук
    • La slovaka: chrobák
    • La bulgara: скарабей
    • La franca: scarabée
    • La germana: Skarabäus
    • La hungara: galacsinhajtó
    • La rusa: скарабей