Vorto: sentenco

  1. Mallonga frazo enhavanta ĝeneralan moralan principon.

    • li eldiris tri mil sentencojn, kaj la nombro de liaj kantoj estis mil kaj kvin

    • viaj memorigoj estas sentencoj polvaj

    • Mi malfermos per sentenco mian buŝon, Mi eldiros enigmojn el tempo antikva

    • Sentencoj de Salomono

    • en li oni trovis altan spiriton, scion, kaj prudenton, por klarigi sonĝojn, komentarii sentencojn, kaj malkaŝi kaŝitaĵojn

    • la scienculoj kaj saĝuloj disvolvis kiel fundamentan penson , kiu tiriĝis tra la tuta okazintaĵo, la sentencon: Amo donas vivon!

    • sur la randoj de la tomboŝtono videblas orumitaj skribaĵoj el Korano kaj kurtaj instruaj sentencoj pri la agoj kaj eldiroj de profeto Mahometo (hadisoj)

    • estas konsole, ke ankoraŭ validas la biblia sentenco: «Neniu scias la tagon, la horon”

En aliaj lingvoj

    • La angla: maxim, pithy saying
    • La belorusa: сэнтэнцыя
    • La ĉeĥa: poučný výrok, průpověď, rčení, sentence
    • La franca: sentence
    • La germana: Sentenz
    • La hispana: sentencia
    • La hungara: szentencia, bölcs mondás
    • La itala: sentenza (motto)
    • La nederlanda: spreuk
    • La pola: sentencja
    • La rusa: сентенция
    • La slovaka: poučný výrok, sentencia, úslovie