Vorto: senigi

  1. Fari, ke iu aŭ io iĝu sen io, malhavu ion.

    • li estis senigita de sia mono

    • arboj senigitaj je folioj de la vento

    • senigi iun je la vivo

    • virino sola, senigita je sia edzo kaj siaj du filoj

    • i estis deĵetita el sia reĝa trono kaj senigita je sia gloro

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: пазбаўляць
    • La ĉeĥa: obrat, oddělit, připravit o, zbavit, zprostit
    • La franca: enlever, déposséder, priver de
    • La hungara: megfoszt, mentesít, megszabadít
    • La itala: privare, togliere
    • La nederlanda: ontdoen, beroven
    • La rusa: лишить
    • La slovaka: obrať, pripraviť o, zbaviť