Vorto: senco

  1. Ideo pri tio, kion esprimas vorto aŭ frazo.

    • la vorton «ŝati» mi uzas ordinare en la senco de «rigardi kiel valoran, kiel gravan»

    • la senco de ambaŭ vortoj estas malsama

    • la akuzativo la senco ofte estus ne klara

    • kelkaj verboj havas duoblan sencon

    • en la frazo «la akvo plenigas la kruĉon» la senco diras al ni, ke la sufikso «ig» estas necesa

    • la senco ne montras al ni, kian prepozicion uzi

    • la akuzativo en nia lingvo dependas nur de la senco

    • li klarigis al mi la sencon de la diritaĵo

    • tia ekzameno ne estas ekzameno en la propra senco

    • li estis homo en plej pura senco

    • metafora senco

    • Rimarko: Pri nuancigo inter «senco» kaj «signifo» vidu la rimarkon sub signifo.

  2. Komprenebleco, memevidento.

    • delire kaj sen ia klara senco

    • la tuta vivo perdis en miaj okuloj ĉian sencon kaj valoron

  3. Sencumo.

    • en kontraŭa senco ekde la supra maldekstra angulo

En aliaj lingvoj

    • La angla: sense, meaning
    • La belorusa: сэнс
    • La bulgara: смисъл
    • La ĉeĥa: smysl, směr, význam
    • La franca: sens (signification)
    • La germana: Sinn, Bedeutung
    • La hebrea: משמעות, פירוש, מובן
    • La hispana: sentido
    • La hungara: jelentés
    • La itala: senso
    • La nederlanda: zin (betekenis), betekenis
    • La pola: kierunek (ruchu)
    • La portugala: sentido
    • La rusa: смысл
    • La slovaka: smer, význam, zmysel
    • La angla: sense, meaning
    • La belorusa: сэнс
    • La ĉeĥa: smysl (čeho)
    • La franca: sens (signification)
    • La germana: Sinn
    • La hebrea: משמעות
    • La hispana: sentido
    • La hungara: értelem
    • La nederlanda: zin (betekenis), betekenis
    • La pola: sens, znaczenie
    • La rusa: смысл