La Simpla Vortaro de Esperanto

Vorto: sen

Prep. esprimanta iel nenormalan, neatenditan foreston, aŭ iom esceptan, penigan mankon.
De objekto aŭ persono.
- li donis al mi teon kun sukero sed sen kremo
- ni povas uzi akuzativon sen prepozicio
- vi tute ne estas ĝentila, diris la feino sen kolero
- la generalo venis sen adjutanto
- sen gutoj malgrandaj maro ne ekzistus
- esti sen pano, mono, armiloj
De stato aŭ ago.
- ne venas honoro sen laboro
- tiuj fortoj devis resti por ŝi sen uzo
- sen bezono tro multe serĉadi en la vortaro
- li ne povas subskribi sen elmeti sin al ia danĝero
- la suno neniam leviĝas sen rigardi batalojn
- li restis du tagojn sen manĝi
- li nenion volis decidi sen demandi min
- vi ne permesas vin ofendi sen postuli kontentigon
- via patro neniam povis ekrigardi vin sen tio, ke li batus sin en la bruston
- Rimarko: Kvankam la uzado de sen antaŭ infinitivo estas neofta, ĝi estas tute korekta, ĉar logika kaj utila. La kutima dirmaniero ne...-ante ne estas ĝuste samsenca, ĉar ĝi ne esprimas la neatenditecon aŭ la esceptecon de la foresto. Ekz.: ne parolante (ĉar mia temo ne estas) pri la versarto, mi do ne analizos la ritmon; sen paroli (eĉ se oni ne volas paroli) pri la versarto, la tie esprimita ideo estas admirinda.