Vorto: rusto

  1. Brunruĝa fera oksido, kiu kovras per maldika tavolo la feron aŭ ŝtalon troviĝantan en malseka aero.

    • ne provizu al vi trezorojn sur la tero, kie tineo kaj rusto konsumas

    • ŝlosilo uzata ruston ne konas

En aliaj lingvoj

    • La angla: rust
    • La belorusa: іржа
    • La ĉeĥa: rez (na kovu)
    • La franca: rouille
    • La germana: Rost
    • La hispana: óxido
    • La hungara: rozsda
    • La nederlanda: roest
    • La portugala: ferrugem
    • La rusa: ржавчина
    • La slovaka: hrdza
    • La sveda: rost