Vorto: rui

  1. (transitiva) Maceri tekseblan planton en likvaĵo por apartigi ĝiajn fibrojn de aliaj substancoj.

    • oni plukis ĝin, ruis, sekigis kaj jam rompis, sed jen la lino ekflamis

    • mi mem pistis kaj ruis la jugland-fungojn, per kiuj ni brunigis la blankajn felojn

En aliaj lingvoj

    • La angla: ret, steep
    • La ĉeĥa: močit (len, konopí), rosit
    • La germana: rösten (Pflanzenfasern), rotten
    • La hungara: áztat (pl. kendert)
    • La nederlanda: roten
    • La pola: rosić, moczyć (len, konopie)
    • La rusa: мочить (лён, коноплю)
    • La slovaka: močiť, rosiť (ľan, konope)