La Simpla Vortaro de Esperanto

Vorto: ridi

(netransitiva) Montri subitan gajecon per karakteriza streĉo de la buŝo kaj esprimo de la vizaĝo, ofte akompanataj de ĝoja voĉbruo.
- mi ridas je lia naiveco
- mi ridas pro lia naiveco
- oni ridis pri ili kaj mokis ilin
- ŝi ridis kaj ploris de ĝojo
- li ridis tiel, ke la ventro al li skuiĝis
- ili ridis pri ni kaj rigardis nin malestime
- ŝi estis pala, kiel la morto, sed ŝi ridis pri la malbona vetero, kiu ŝajnis al ŝi ankoraŭ ne sufiĉe sovaĝa kaj ventega
- la malbona frato kliniĝis super ŝin kaj ridis malice, kiel nur diablo povas ridi
- ŝi ridis mallaŭte kaj gaje
- la virino ridis laŭte kaj elkore
- plej bone ridas, kiu laste ridas
(netransitiva) (figure) Montri agrablan, bonstatan, feliĉan aspekton.
- ĉiuj okuloj ridis
- ridanta pejzaĝo
- bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas
(transitiva) Priridi.
- mi ridas lian naivecon
- ili ridis lin pro lia peto
- ĉu ni ne ridis la punitan sangavidan beston, ripetante ĝiajn plendojn
- la knaboj ridis ŝin, ke ŝi sidas supre kiel kokineto