Vorto: riĉo

  1. Stato de abundo da mono, da havaĵoj aŭ da ajna enhavo.

    • feliĉo kaj riĉo envion elvokas

    • ne helpos riĉo en la tago de kolero

    • altanima knabino proponas al li sian tutan riĉon da amo

    • la iama ĉefministro de Libano, Al-Hariri, fariĝis milionulo, sed liaj riĉoj ne restis en Libano kaj la lando apenaŭ profitis de liaj projektoj

    • spirita riĉo ne akireblas en kursejo aŭ sur foirego

En aliaj lingvoj

    • La franca: richesse (situation)
    • La germana: Reichtum, reich sein
    • La hispana: riqueza
    • La hungara: gazdagság (állapot)
    • La indonezia: [kaya] kekayaan
    • La kataluna: riquesa
    • La nederlanda: rijkdom
    • La pola: bogactwo, dostatek, obfitość
    • La rumana: bogăție
    • La rusa: богатство