Vorto: resto

  1. Tio, kio restas; la cetero.

    • la armitoj iris antaŭ la pastroj, kiuj trumpetis per la trumpetoj, kaj la resto de la popolo iris post la kesto

    • kolektu la reston de la popolo, kaj sieĝu la urbon

    • juna italo, sovaĝe atakita, devos verŝajne pasigi la reston de sia vivo en rulseĝo

    • fine Gerhardo post elektoj perdis ne nur sian oficon sed ankaŭ lastan reston de respekto

    • Usona ekonomio estas tiom granda kaj forta, ke ĝi evoluas sendepende de la resto de la mondo

    • a. (ĉe eŭklida divido de a per b en eŭklida ringo) Ĉiu el la eblaj elementoj r, por kiuj a = b×q+r kaj φ(r) ≤ φ(b).

      • ĉe eŭklida divido de X2+1 per X la resto estas 1

    • b. (de konverĝa serio, je ordo n) La diferenco inter ĝia sumo kaj ĝia parta sumo je ordo n.

      • la restoj formas vicon, konverĝantan al 0

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: рэшта, рэштка
    • La ĉeĥa: zbytek, zůstatek
    • La franca: reste
    • La germana: Rest
    • La hungara: maradék, maradvány
    • La nederlanda: rest
    • La norvega: rest
    • La rusa: остаток
    • La slovaka: ostatok, zbytok, zvyšok
        • a. La angla: remainder (in a division)
        •     La franca: reste (d'une division)
        •     La germana: Rest (bei der Division)
        •     La hispana: resto (de una division)
        •     La hungara: maradék (osztásnál)
        •     La pola: reszta (z dzielenia)
        •     La rusa: остаток (при делении)
        • b. La angla: remainder (of a series)
        •     La franca: reste (d'une série)
        •     La germana: Fehler (von einer Reihe)
        •     La hungara: maradék (sorozaté)
        •     La pola: końcówka (szeregu)
        •     La rusa: остаток (ряда)