Vorto: resonilo

  1. Aranĝaĵo por estigi resonadon.

    • cikonioj bruege klakadas per beko , tiu fraposono estas amplifikita en la gorĝa sako, kiu funkcias kiel resonilo

    • a. Malplena kamero kies dimensioj ebligas estigon de akustika aŭ elektromagneta resonado.

      • ĝi estas ĉirkaŭigita per kupra anoda bloko, kaj en tiu anod-ringo situas resoniloj

    • b. Elektra cirkvito aranĝita tiel ke elektra oscilado de dezirata frekvenco atingu maksimuman amplitudon.

      • li amplifis sian gitaron kiel akompaninstrumento per resonilo

En aliaj lingvoj

    • La angla: resonator
    • La ĉeĥa: ozvučnice mikrofonu
    • La germana: Resonator, Resonanzkörper
    • La hungara: rezonátor
    • La rusa: резонатор
    • La slovaka: ozvučnica mikrofónu
        • a. La angla: cavity resonator, resonating chamber
        •     La germana: Resonanzboden,
        • b. La germana: Schwingkreis
        •     La rusa: колебательный контур