Vorto: pupo

  1. Figureto de homo, eventuale de besto, el ĉifonoj, ledo, ligno, plasto, uzata kiel infana ludilo, teatra rolulo aŭ sorĉilo.

    • la infano serĉis sian pupon

    • sub tia diktatora reĝimo la reĝo iĝas senpova pupo

    • elegantulino, nura pupo

En aliaj lingvoj

    • La angla: chrysalis, pupa
    • La belorusa: лялька, марыянэтка
    • La bulgara: кукла
    • La ĉeĥa: loutka, panenka, panenka (hračka)
    • La franca: marionnette, poupée
    • La germana: Puppe
    • La hispana: muñeca (juguete)
    • La hungara: baba
    • La kataluna: ninot
    • La nederlanda: pop
    • La portugala: boneco, boneca
    • La rusa: кукла, марионетка
    • La slovaka: bábika, panenka (hračka)
    • La sveda: puppa
    • La franca: chrysalide
    • La germana: Puppe (vom Schmetterling)
    • La hungara: báb
    • La kataluna: pupa
    • La portugala: pupa, crisálida
    • La rusa: куколка