Vorto: puŝo

  1. Ekpremo aŭ ekfrapo, kiu delokigas.

    • ricevi puŝojn de sia patro

    • la glitveturilo flugis antaŭen: de tempo al tempo oni sentis puŝon, kvazaŭ oni veturus super kavojn aŭ arbetaĵojn

    • donu al ŝi malgrandan puŝon tiel, ke ŝi falu en la akvon

    • fortegaj ventpuŝoj en la aero flugadis simile al cigna lanugo la ŝaŭmo el la maro

    • tiam nia afero ricevis potencan puŝon antaŭen

  2. Atako.

    • furioza puŝo de pasio atakas nun subite la pastrinon

    • se per unu puŝo de ponardo li povus sin de ĉio liberigi

    • malgraŭ ĉiuj ventoj kaj puŝoj Esperanto vivis kaj kreskis regule

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: штуршок, штурхель, таўхель
    • La franca: impulsion, poussée
    • La germana: Stoß, Schubs
    • La hispana: empuje
    • La hungara: tolás, lökés
    • La nederlanda: duw, stoot
    • La norvega: dytt
    • La pola: pchnięcie, popchnięcie, szturchnięcie
    • La rusa: толчок
    • La hungara: roham
    • La pola: pchnięcie, popchnięcie, szturchnięcie