Vorto: pruno

  1. Frukto de prunujo, drupo flava, ruĝa aŭ violkolora, kun bona acideta aŭ dolĉa gusto.

    • plej bonguste vaporis rostita ansero, farĉita per prunoj kaj pomoj

    • sekigitaj prunoj, kiuj jam de sep jaroj kuŝas en la barelo, ĉe mi eĉ komizo ĝin ne volus manĝi

    • la deserto estis ĉiam aŭ rabarbo kun kustardo (ovaĵo), aŭ sekaj prunoj kun kustardo (tradicia angla deserto, al kiu la filoj de la angla elito estas alkutimiĝintaj en la tiel nomataj publikaj – t.e. privataj – lernejoj)

En aliaj lingvoj

    • La angla: plum, prune
    • La belorusa: сьліва (плод)
    • La bulgara: слива
    • La ĉeĥa: švestka, švestka (plod)
    • La franca: prune
    • La germana: Pflaume
    • La hispana: ciruela
    • La hungara: szilva
    • La kataluna: pruna
    • La nederlanda: pruim
    • La persa: آلوزرد, آلوچه, گوجه
    • La pola: śliwka
    • La portugala: ameixa
    • La rusa: слива
    • La slovaka: slivka (ovocie)
    • La turka: erik