Vorto: preĝi

  1. (netransitiva) Sin turni al dio, diino aŭ alia objekto de kulto, petante ties protekton, favoron aŭ dankante pro favoro.

    • preĝu al la Sankta Virgulino

    • preĝu kore kaj laboru fervore

    • ŝi portadis mem en la longa nokto sian malsanan infanon kisadis ĝin kaj preĝis por ĝi al Dio

    • kaj la tuta popolo diris al Samuel: Preĝu por viaj sklavoj al la Eternulo, via Dio, por ke ni ne mortu

    • ili preĝu pri la vivo de la reĝo kaj de liaj infanoj

    • li preĝos pri vi, kaj vi restos viva

    • ordonu al mi, por kiu tempo mi devas preĝi pro vi kaj pro viaj servantoj kaj pro via popolo, ke malaperu la ranoj

    • ŝi preĝis sian vesperan preĝon

    • aŭskultu la preĝon, per kiu via servanto preĝas antaŭ Vi hodiaŭ

En aliaj lingvoj

    • La angla: pray
    • La belorusa: маліцца
    • La franca: prier
    • La germana: beten
    • La hispana: rezar
    • La hungara: imádkozik
    • La indonezia: [doa] berdoa, [ibadah] beribadah
    • La kataluna: pregar
    • La nederlanda: bidden
    • La persa: دعا کردن, نیایش کردن, نماز خواندن
    • La pola: modlić się
    • La portugala: orar, rezar, fazer prece
    • La rusa: молиться
    • La sveda: bedja