Vorto: prajmo

  1. Ujeto, enhavanta eksplodeman substancon kaj per kiu oni eksplodigas la pulvon de kartoĉo.

    • Johann Nikolaus von Dreyse en 1827 sukcesis konstrui nadlo-prajman fusilon, kies prajma mekanismo estis komplete interna, do bone protektita, ĝi estis ŝargata per nura kartoĉo, kiu enhavis kuglon, pulvon kaj prajmon

    • ĉe «du-aga» revolvero la premado de la ellasilo streĉas la ĉanon (kaj turnas la kartoĉujon) antaŭ frapi la prajmon

En aliaj lingvoj

    • La bulgara: запалител
    • La ĉeĥa: roznětka, zápalka (náboje)
    • La franca: armorce
    • La germana: Zündkapsel
    • La hungara: gyutacs
    • La itala: cappellotto (mil.), capsula (di cartuccia), innesco, detonatore
    • La nederlanda: slaghoedje
    • La portugala: espoleta, detonador
    • La rusa: пистон, капсюль, детонатор, запал
    • La slovaka: rozbuška (tech.)